Toen het corona virus uitbrak, en de lock-down eraan zat te komen, voelde ik mij erg opgesloten in de stad. Ik had daarom afgesproken om mijn spullen te pakken en voor onbepaalde tijd naar mijn ouders te gaan, en daar een tijd te wonen. Op de dag dat ik zou verhuizen werden mijn ouders gebeld door de huisarts. Mijn vader heeft een aantal jaar geleden een hoge dwarslaesie opgelopen en is daardoor erg kwetsbaar. Er mocht niemand meer het huis in of uit.    

Ik voelde mij ontzettend machteloos en besloot om zo vaak mogelijk te gaan koken voor hen. Ik maakte maaltijden, reed naar hun huis en zette het voor de deur. In het begin deed ik dit allemaal met een mondkapje, en zo is mijn idee voor deze serie ontstaan. Dat heeft mij geholpen om mijn onrust en angst over de situatie om te kunnen zetten. 


© 2020 Eeke Kuiken